Nastoletnia Ruby mieszka z rodziną, którą kocha, a której jednocześnie nie cierpi. Zarówno jej rodzice, jak i starszy brat są głuchoniemi, a Ruby od dziecka była dla nich jedynym łącznikiem ze światem. Na dodatek ojciec i brat zajmują się rybołówstwem i nie mogą wypływać na wody stanowe bez osoby słyszącej. Tymczasem marzeniem Ruby jest śpiewanie. Dziewczyna ma prawdziwy talent i nauczyciel śpiewu namawia ją do egzaminu na akademię muzyczną. Tyle że wtedy Ruby musiałaby pozostawić rodzinę samą sobie.
Imponująca jest gracja z jaką reżyserka Sian Heder napełnia emocjami, zdawałoby się, wytarte schematy. Dzięki udziale w filmie prawdziwych aktorów głuchoniemych obraz zyskuje autentyczność. Dzięki Emilii Jones w roli Ruby - naturalny wdzięk. Sceny dramatyczne okraszone są lekkim humorem. Kolejny film familijny - powiedzą malkontenci.
Ale dziś wszyscy takich krzepiących, bezpretensjonalnych obrazów o sile podstawowych wartości szczególnie potrzebujemy.