O dzieciństwie raczej nie śni, ale o pociągach, jak sugerowałby tytuł, również nie. Raczej o ich odgłosach. Miłość odnajduje późno, ale to miłość jego życia.

Do domu wraca po dniach ciężkiej pracy, by wolne chwili spędzić u boku ukochanej żony i córeczki. Niestety, gdy go nie ma, zabiera je pożar. Zostaje sam. Powoli odbudowuje swoje życie, choć mało w nim sensu, i śni. Rozmyśla też nad rzeczami, których się wstydzi, a które zdarzyło mu się popełnić. I choć żałuje, niczego nie jest w stanie odwrócić.

Denis Johnson za pomocą pięknego języka zabiera nas w twardy świat początków XX wieku w USA. Ukazuje niby zwyczajne życie udowadniając, że żadne nie jest zwyczajne. Bo każde może kryć wiele emocji i garść niewytłumaczalnych zjawisk.

Książka Johnsona została uznana za jeden z najlepszych tytułów 2011 roku przez "New York Times", "Esquire", "The New Yorker" i "Los Angeles Times". W 2012 roku była wśród trzech tytułów na krótkiej liście do Nagrody Pulitzera. Jury nie potrafiło wówczas wskazać jednomyślnie zwycięzcy.