Tymczasem jak pisze w swoim eseju Adichie: "Problem z płcią kulturową tkwi w tym, że zamiast rozpoznawać, jacy jesteśmy, zaleca ona jacy powinniśmy być. Wyobraźmy sobie, o ile bylibyśmy szczęśliwsi, o ile więcej mielibyśmy swobody, żeby być sobą, gdyby nie przytłaczał nas ciężar oczekiwań związanych z płcią kulturową".

Bo tutaj nie chodzi o równe prawa, ale o podejście.

Adichie podaje przykłady z życia Afryki, i może właśnie dla tego dla nas Europejczyków są wyraźniejsze.

No bo czyż nas nie dziwi, gdy kobieta daje pieniądze "parkingowemu", a ten dziękuje mężczyźnie? Czy nie dziwi, gdy para wchodzi do restauracji, a kelner wita tylko mężczyznę? To drobiazgi - pisze Adichie - ale to właśnie one czasami najbardziej bolą.

I nie, nie chodzi o to, że ktoś jest nieuprzejmy. Jest, po prostu tak został wychowany. Takie są normy społeczne, w których otoczeniu wyrósł.

By je przełamać każdy - co podkreśla Adichie - powinie być feministą.