Patryk (nagrodzony w Gdyni Piotr Trojan) jest uzależnionym od narkotyków drobnym przestępcą, który właśnie został skazany na kilkaset godzin prac społecznych. Trafia do hospicjum prowadzonego przez ks. Jana Kaczkowskiego (genialny Dawid Ogrodnik). Ten młody i zadziorny duchowny dowiedział się, że cierpi na nieuleczalnego glejaka. Ks. Jan daje Patrykowi szansę na rozpoczęcie nowego życia. Wcześniej jednak mężczyzna musi zmierzyć się ze swoimi demonami z przeszłości, a przede wszystkim z ludzkim przemijaniem.
Daniel Jaroszek wcześniej reżyserował wyłącznie reklamy i to niestety widać. Opowiadając stawia wyłącznie na wrażeniowość, nie zaś na historię i rozwój emocji. Poplątany montaż połączony z oczywistą narracją z offu nie buduje, lecz co chwilę wybija widza z rytmu. A szkoda, bo tragiczno-komediowy potencjał był ogromny. Równy niemal przebojowym francuskim „Nietykalnym". Niezależnie od oceny realizacji trzeba jednak zauważyć, że swoim tematem „Johnny" trafia w niszę. Widać jak wielu z nas potrzebuje spotkać uczciwego, ludzkiego księdza z otwartym sercem i prawdziwym powołaniem. Choćby w kinie.