Czerwiec 1997 roku. Na stadionie w Mysłowicach, chrzanowski zespół wygrywa z miejscowym Górnikiem 1-0 po trafieniu Pawła Milcza. W tym samym czasie Górnik Siersza przegrywa u siebie z Górnikiem Jaworzno.

Oznacza to, że na dwie kolejki przed końcem sezonu Fablok po raz drugi w swojej historii awansuje do trzeciej ligi, czyli na ówczesny trzeci poziom rozgrywkowy w Polsce.

Marsz chrzanowian po awans rozpoczął się na dobre po przegranym u siebie derbowym meczu z Górnikiem Siersza.

- Kolejny mecz z Uranią Ruda Śląska miał zdecydować o wszystkim. W przypadku porażki nasze morale sięgnęłoby dna. Wygraliśmy, a Siersza przegrała z Libiążem. Wróciliśmy na drugie miejsce w tabeli i nie oddaliśmy go już do końca. Zwyciężyliśmy wszystkie pozostałe mecze sezonu. Potrafiliśmy pokonać 3-0 rezerwy Górnika Zabrze, z Kamilem Kosowskim (były piłkarz m.in. Wisły Kraków i reprezentacji Polski - dop. red) w składzie, zaczynającym wtedy karierę. Pamiętam, że Zbysiu Domurat nie dał mu zbytnio pograć - wspomina trener Gawronek.

Fablokowcy za plecami pozostawili kluby piłkarskie z Zabrza, Gliwic, Mysłowic czy Zagłębie Sosnowiec. Przypomnijmy, że Chrzanów znajdował się wtedy w województwie katowickim i to z drużynami z tego regionu rywalizował w lidze.

- Prawda jest taka, że nasz sukces był ponad stan. Awans był zaskakujący, bo nawet w okolicy nie należeliśmy do potentatów finansowych. Górnicze kluby z Sierszy czy Libiąża były pod tym względem dużo mocniejsze. Myślę, że w aspekcie sportowym też. Osiągnięty przez nas wynik był efektem dobrej, kilkuletniej pracy. Mieliśmy stabilny skład, w którym nie brakowało indywidualności. Awans do trzeciej ligi był szczytem naszych możliwości - uważa Paweł Olszowski, grający wówczas w Fabloku.

Więcej o historycznym sezonie chrzanowskiego klubu przeczytacie w najnowszym numerze "Przełomu", dostepnym w wersji papierowej i elektronicznej.