Wyglądu barokowej rezydencji arystokratycznej nabrał w XVIII wieku, kiedy to jego właścicielką była Teofila z Działyńskich Szołdrska-Potulicka. Jak głosi legenda, Teofila nawiedza do dzisiaj zamkowe mury i otaczający je park jako Biała Dama.

Pokój Władysława Zamoyskiego

W XIX wieku, kiedy nastąpiła ostatnia przebudowa zamku przez Tytusa Działyńskiego, budowla nabrała wyglądu neogotyckiego nawiązującego do budowli obronnych.

Widok na jedną z zamkowych baszt, fosę i most prowadzący do wejścia

We wnętrzach możemy podziwiać doskonale zachowane drewniane elementy zdobnicze, pokoje i salony wyposażone w meble z różnych okresów. Bardzo ciekawa jest Sala Mauretańska - dowód kunsztu architektonicznego budowniczych. Wystawione są w niej kolekcje zbroi oraz uzbrojenia, a w części sakralnej do podziwiania jest pięknie zdobiony ołtarz. W zakątku myśliwskim zgromadzono zbiory etnograficzne przywiezione przez Stanisława Zamoyskiego z podróży do Australii, Nowej Zelandii i wysp Pacyfiku.

Gablota z bronią umieszczona w Sali Mauretańskiej

Zamek otacza ogromny park, w którym stworzono arboretum z wieloma gatunkami roślin i drzew. Sprawia to, że spacer wokół zamku jest równie interesujący, jak po jego wnętrzach.

Jadalnia (Sala Herbowa). Kasetonowy strop przedstawia 71 tarczy rycerstwa polskiego.

Gorąco polecam odwiedziny w Kórniku, gdyż nie jest to może miejsce tak popularne jak wielkie zamki, ale posiadające ogromne walory wizualne i turystyczne.

Archiwum Przełomu nr 40/2020